Για μας η Rosa ήταν και θα παραμείνει…

«το κουνούπι στο αυτί του λιονταριού»

[Στο διάστημα που μεσολάβησε από την ημέρα καταστολής και εκκένωσης της κατάληψης Rosa Nera, μεταξύ δράσεων όπου συμμετείχαμε από την πρώτη κιόλας στιγμή μέχρι και σήμερα, προσπαθήσαμε με μεγάλη δυσκολία να συντάξουμε ένα κείμενο αλληλεγγύης. Κι αυτό γιατί, στο κείμενο αυτό, κληθήκαμε να χωρέσουμε και να διαχειριστούμε, πέρα από τα πρόσφατα γεγονότα, ένα μεγάλο φορτίο θλίψης και οργής.  Γράψαμε, σβήσαμε.. χρησιμοποιήσαμε δυσνόητους όρους, σε άλλα σημεία δημοσιογραφική γλώσσα, μπερδεμένη ακαδημαϊκή σύνταξη και όλα αυτά που χρειάζεται ένα κείμενο για να βγει «σοβαρό» και «αντάξιο της περίστασης».

Όταν τελικά το ολοκληρώσαμε, διαπιστώσαμε πως μέσα στο δυσνόητο και εξειδικευμένο περιεχόμενό του, δε χωρούσε ούτε η αναπνοή μας. Έτσι προέκυψε εκ νέου το παρακάτω, μικρό αλλά για μας πιο ουσιαστικό.]

Για την Ρόζα δεν υπάρχει κάτι καινούργιο να πούμε, αφού δεν καλούμαστε για πρώτη φορά να μιλήσουμε και να υπερασπιστούμε με κείμενο την κατάληψη. Γιατί η υπόθεση της Ρόζας για μας μπορεί και να ξεπερνάει τα 16 χρόνια που υλικοποιήθηκε μέσα στα μαρτυρικά ντουβάρια της 5^ης μεραρχίας.

Για μας η Ρόζα είναι από το ίδιο υλικό, την ουσία και το νόημα του οποίου κληρονομήσαμε κι εμείς  ως πολιτιστικές ομάδες στο Ρέθυμνο. Είναι η κουλτούρα της ισότιμης συσχέτισης των ανθρώπων και η κοινότητα που οικοδομήθηκε από τα κάτω, από τις δεκαετίες κιόλας του ‘80 και του ‘90, μέσω των κινημάτων για τα φοιτητικά, τα εργασιακά και τους αγώνες δικαιωμάτων για όλα τα αποκλεισμένα αυτής της κοινωνίας. Τα πιο προοδευτικά και ριζοσπαστικά κομμάτια του νησιού, ήταν και είναι αυτά που ακόμα και σήμερα μας συνέχουν και που συγκρότησαν τον αντιφασιστικό, αντιεξουσιαστικό, αντισεξιστικό, αντιεμπορευματικό αγώνα, την δράση για οικολογικά ζητήματα, καθώς και τις διεκδικήσεις για σίτιση, στέγαση και αδιαμεσολάβητο πολιτισμό (Δημητρακάκη, Ξενία, στέκι πολιτιστικών Νικ. Φωκά).

Για εμάς η Ρόζα δεν άρχισε να υπάρχει το 2004, ούτε και σταμάτησε να υπάρχει τα ξημερώματα της 5^ης Σεπτέμβρη του 2020. Γιατί το νόημα και το περιεχόμενο των από τα κάτω αυτοοργανωμένων, ισότιμων, ελεύθερων και κοινωνικά ανοιχτών χώρων, είναι κάτι που ξεπερνά τα υποκείμενα, τον χρόνο και τις εκάστοτε επιθέσεις της κυριαρχίας. Είναι αυτό το περιεχόμενο της ζωής που δε μπορεί παρά να είναι συνυφασμένο με το ίδιο το νόημα της οικουμενικής ελευθερίας, που δε θα σταματήσει ποτέ να βουίζει λυσσασμένα ακόμα και στο κατά τα άλλα αγέρωχο αυτί του κάθε επίδοξου δυνάστη και του πιο τιποτένιου και ολοκληρωτικού συστήματος.

Μέσα σε όλο αυτό το βαρύ κλίμα, είμαστε χαρούμενα που μας διαπερνούν κοινές αξίες με την Rosa Nera και που μας συνέχει η πορεία της ιστορίας των διεκδικήσεων και της συλλογικής κουλτούρας σε αυτό το νησί. Είμαστε επίσης χαρούμενα γιατί σε αυτό το μικρό διάστημα, η αλληλεγγύη του κόσμου, αυτών που κατά την μειοψηφική κυριαρχία παρουσιάζεται ως «μια μικρή μειοψηφία», ήταν τελικά τεράστια, σε σημείο να μην έχει μείνει κάτι άλλο να ειπωθεί από εμάς, παρά ο ίδιος ο δρόμος. Θα παραμείνουμε μαζί, σε οποιονδήποτε χρόνο και οποιοδήποτε μέρος, επειδή οι ιδέες μας δεν εκκενώνονται. Θα παραμείνουμε εδώ με όλα τα συντροφικά κομμάτια αυτής της γης, για να επιτεθούμε σε ό,τι μας ρουφάει την ουσία και μας καταδυναστεύει, με όπλα μας την εναντίωση στην κυρίαρχη ηθική και αισθητική, την αλληλεγγύη των από κάτω, την ισοτιμία, την αγάπη για τη ζωή και την ελευθερία.

Η Ρόζα θα μείνει κατάληψη και μόνο! Πρυτάνεις, μπάτσοι, φασίστες, δημαρχέοι, ξενοδόχοι, μην κάνετε όρεξη!

Σαν ρόδα οι ιδέες μας θα ανθίζουνε!

Σαν αγκάθια οι αγώνες μας θα τρυπάνε!

Τιμή δεν έχει η αγάπη, τιμή δεν έχει η ζωή!

 

Στέκι Πολιτιστικών Ομάδων Ρεθύμνου

Αλληλεγγύη στους κατειλλημένους χώρους

Αλληλεγγύη στους κατειλημμένους χώρους! 

Με αφορμή το τελεσίγραφο του υπουργείου προστασίας του πολίτη στις 20/11 σχετικά με την άμεση εκκένωση των καταλήψεων σε ιδιωτικά και δημόσια κτίρια, αποφασίσαμε να συντάξουμε αυτό το κείμενο ως ένδειξη αλληλεγγύης προς όλους τους κατειλημμένους χώρους. Αναγνωρίζουμε ότι στόχος του τελεσίγραφου αυτού είναι να τρομοκρατήσει τον κόσμο του αγώνα, καθώς και να νομιμοποιήσει τις επερχόμενες μαζικές, θεσμικές επιθέσεις, στα πλαίσια της ευρύτερης επιχείρησης καταστολής στην παρούσα συγκυρία. Έχουμε ήδη παρακολουθήσει τη βίαιη απομάκρυνση μεταναστών- προσφύγων από καταλήψεις στέγης και την τοποθέτησή τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης της αστικής δημοκρατίας, καθώς επίσης και επιθέσεις, συλλήψεις σε κινηματικούς χώρους. Θέλοντας το κράτος να εξουδετερώσει κάθε μορφή αντίστασης, προτρέπει τα άτομα χωρίς έγγραφα μόνιμης διαμονής στη χώρα να απευθυνθούν στο υπουργείο “προστασίας” για να μεταβούν σε hot spot! Επίσης, προτρέπει όσες καταλήψεις στεγάζονται σε ιδιωτικούς χώρους να αρχίσουν να τους μισθώνουν, εφαρμόζοντας μια στρατηγική ενίσχυσης του καθεστώτος της ιδιοκτησίας και αποδυνάμωσης των κινηματικών χώρων. Παρ΄όλα αυτά, ανεξαρτήτως κυβέρνησης, η καταστολή του κινήματος ήταν ανέκαθεν επιθυμία της κρατικής εξουσίας. 

Ακόμα και στο Ρέθυμνο, έχουμε έρθει αντιμέτωποι/ες με τις κατασταλτικές δράσεις του κράτους. Το προηγούμενο διάστημα, οι πρυτανικές αρχές του πανεπιστημίου Κρήτης, παρέδωσαν τα σχέδια του χώρου στους μπάτσους, επισφραγίζοντας τη μεταξύ τους συνεργασία. Ωστόσο, το πανεπιστήμιο έχει ήδη υιοθετήσει τη λογική της ιδιωτικοποίησης και της αστυνόμευσης, όπως με την τοποθέτηση πορτών ασφαλείας και συναγερμών σε όλες τις αίθουσες, αλλά και την εκμετάλλευση κτιρίων που έχει στην ιδιοκτησία του για οικονομικό όφελος. Παρόμοια πίεση ασκεί στην πόλη και το τοπικό κεφάλαιο περιορίζοντας τους  χώρους στέγασης λόγω υψηλών ενοικίων και τουρισμού.  

Ως στέκι πολιτιστικών ομάδων Ρεθύμνου, στηρίζουμε τα χαρακτηριστικά δράσης των καταλήψεων. Έπειτα από αγώνες και κινητοποιήσεις, έχουμε κατακτήσει μια μόνο υλική σχέση με το πανεπιστήμιο, ενώ παράλληλα μπορούμε να δρούμε παρακάμπτοντας την ιεραρχική δομή που αυτό επιβάλλει. Επομένως, δραστηριοποιούμαστε αμφισβητώντας την κυρίαρχη κουλτούρα και αντιλαμβανόμαστε την πρόσβαση στη γνώση και στις σχέσεις μακριά από μια στείρα ακαδημαϊκή και από τα πάνω κατεύθυνση. Στεκόμαστε αλληλέγγυα στις καταλήψεις ως κέντρα αγώνα, τα οποία τρέφουν ιδέες και συνειδήσεις που αντιστέκονται στις κυρίαρχες μορφές ύπαρξης, γνώσης και κοινωνικοποίησης. Επιλέγοντας ως μέσο λειτουργίας την αυτοδιαχείριση και την αυτοοργάνωση, τάσσονται ενάντια στην εμπορευματοποίηση και στις υπόλοιπες εξουσιαστικές σχέσεις. Με οριζόντιες δομές, δημιουργούν κοινότητες αλληλεγγύης και συλλογικού αγώνα. Διεκδικώντας μια θέση στον αστικό ιστό, επανοικειοπούνται οι χώροι που μας ανήκουν, προβάλλοντας αντίσταση στην κυρίαρχη κουλτούρα, και στα φασιστικά, ρατσιστικά, ομοφοβικά και σεξιστικά στοιχεία που τη χαρακτηρίζουν. 

Καλούμε τον κόσμο του αγώνα και της αλληλεγγύης να στηρίξει τις πρωτοβουλίες υποστήριξης των καταλήψεων.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Στέκι Πολιτιστικών Ομάδων Ρεθύμνου                                                                                                                                                                   

Αποχαιρετιστήριο Καφενείο στο Στέκι

Και κάπως έτσι, το Στέκι Πολιτιστικών Ομάδων (επί της Νικηφόρου Φωκά 82) φτάνει στο τελευταίο του -αυτοδιαχειριζόμενο- καφενείο. Αυτή την Τετάρτη, 05.07.17, από τις 19:00..