Κείμενο στήριξης της καταγγελίας του συντονιστικού LGBTQI+ Pride, Φεστιβάλ Ορατότητας και Διεκδικήσεων για την Απελευθέρωση Φύλου, Σώματος και Σεξουαλικότητας προς το Δημοτικό Συμβούλιο Ρεθύμνης σχετικά με την μη παραχώρηση του Δημοτικού Κήπου

Για δεύτερη συνεχή χρονιά πρόκειται να διεξαχθεί στην Κρήτη το LGBTQI+ Pride, Φεστιβάλ Ορατότητας και Διεκδικήσεων για την Απελευθέρωση Φύλου, Σώματος και Σεξουαλικότητας. Όπως και πέρυσι, έτσι και φέτος το Φεστιβάλ αποτελεί ένα αυτοοργανωμένο, από τα κάτω και αυτοχρηματοδοτούμενο εγχείρημα που επιδιώκει να καταδείξει ζητήματα όπως αυτά του σεξισμού, της ομοφοβίας, της τρανσφοβίας και των διακρίσεων φύλου αναδεικνύοντας τη φωνή των καταπιεζόμενων και διεκδικώντας ορατότητα, αυτοδιάθεση και ελευθερία έκφρασης.

Το συντονιστικό της διοργάνωσης επέλεξε το Ρέθυμνο ως πόλη διεξαγωγής του Φεστιβάλ με την προοπτική εγκαθίδρυσης ενός Παγκρήτιου θεσμού, που θα πραγματοποιείται σε διαφορετικές πόλεις του νησιού με στόχο όλο και περισσότερες ατομικότητες και συλλογικότητες, που δέχονται καταπίεση από τα κυρίαρχα πατριαρχικά πρότυπα, να έχουν τη δυνατότητα ελεύθερης έκφρασης σε ένα ασφαλές περιβάλλον. Το φετινό Φεστιβάλ αποφασίστηκε να λάβει χώρα στον Δημοτικό Κήπο της πόλης στις ημερομηνίες 9 και 10 Ιουλίου. Το αίτημα παραχώρησης του χώρου εξετάστηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο Ρεθύμνης με τελική απόφαση την απόρριψή του.

Ως συνέλευση Στεκιού Πολιτιστικών Ομάδων καταγγέλλουμε την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου περί μη παραχώρησης ενός δημόσιου χώρου, στον οποίο κατά τ’άλλα όλες και όλοι δικαιούμαστε να εκφραζόμαστε και να υπάρχουμε. Με αυτήν την απόφαση αναδεικνύεται για ακόμη μία φορά ότι ο Δημοτικός Κήπος αποτελεί «τσιφλίκι» των δημοτικών αρχών της πόλης και προκύπτει ότι υπάρχουν πολίτες «δεύτερης κατηγορίας» που δεν δικαιούνται να δραστηριοποιούνται ισότιμα και συνεπώς ελεύθερα σε αυτόν.

Τα επιχειρήματα σχεδόν όλων των μελών του Δημοτικού Συμβουλίου έβριθαν σεξιστικού, ομοφοβικού και φασιστικού λόγου, ακόμα και αν οι ίδιοι υποστήριζαν το αντίθετο. Οι εναλλακτικές που δόθηκαν από το Συμβούλιο (συγκεκριμένα το κλειστό γυμναστήριο Μ. Μερκούρη και το Σπίτι του Πολιτισμού) αποτελούν ξεκάθαρη στρατηγική περιθωριοποίησης και απομόνωσης ενός τέτοιου Φεστιβάλ, το οποίο κατά τον Δήμαρχο θα αποτελούσε «προσβλητικό θέαμα» για τα συντηρητικά κομμάτια της κοινωνίας καθώς και για τις μητέρες και τα παιδιά που χρησιμοποιούν τον Δημοτικό Κήπο τα απογεύματα.

Μια τέτοια απόφαση βέβαια έρχεται να προστεθεί στον αυθαίρετο τρόπο παραχώρησης των δημόσιων χώρων του Δήμου που υιοθετείται, εδώ και χρόνια, από τις αρμόδιες αρχές, οι οποίες, με γνώμονα τη θέση εξουσίας που κατέχουν, μπορούν και απορρίπτουν απροκάλυπτα οποιοδήποτε αίτημα πραγμάτωσης δράσεων που δε συνάδουν με τη δική τους κερδοσκοπική λογική. Για παράδειγμα, τον Μάρτιο του 2013, ο Φοιτητικός Πολιτιστικός Σύλλογος «Δρόμοι της Ανατολής» ζήτησε την παραχώρηση της αίθουσας του Πυροβολικού στη Φορτέτζα, χώρος που υπάγεται στο Δήμο, για τη διεξαγωγή μιας δράσης της ομάδας και η απάντηση που δόθηκε από την αρμόδια υπάλληλο του Δήμου, ως προς την αιτιολόγηση του γιατί ένας δημόσιος χώρος μπορεί να δοθεί μόνο κατόπιν χρηματικής αμοιβής, ήταν «Γιατί μπορεί.» (αναφερόμενη στο Δήμο).

Στα πλαίσια όλων αυτών, στηρίζουμε την καταγγελία που έχει ήδη δημοσιευθεί από το συντονιστικό του Φεστιβάλ προς το Δημοτικό Συμβούλιο Ρεθύμνης και στεκόμαστε έμπρακτα αλληλέγγυες και αλληλέγγυοι στη διεκδίκηση του Δημοτικού Κήπου. Με τη σειρά μας καταγγέλλουμε εξίσου την απόφαση αυτή του Δημοτικού Συμβουλίου και καταδικάζουμε το σεξιστικό και ομοφοβικό λόγο των ατόμων που θεωρητικά εκπροσωπούν την πόλη του Ρεθύμνου και που με τα επιχειρήματά τους, όχι μόνο δηλώνουν ότι υπάρχουν πολίτες «δεύτερης κατηγορίας», όπως προαναφέραμε, αλλά και φιμώνουν τις φωνές των καταπιεζόμενων διαιωνίζοντας με το λόγο τους πατριαρχικές πρακτικές.

Συνεπώς, θεωρούμε αναγκαία την ύπαρξη του Φεστιβάλ Ορατότητας και Διεκδικήσεων για την Απελευθέρωση Φύλου, Σώματος και Σεξουαλικότητας και τη διεξαγωγή του φέτος στο Ρέθυμνο. Δεν θα ανεχθούμε τις αποφάσεις που έρχονται από τα πάνω και οι οποίες όχι μόνο δρουν εξουσιαστικά αλλά και καταπιέζουν κομμάτια του ανταγωνιστικού κινήματος, τα οποία παλεύουν με κάθε τρόπο για την ελευθερία έκφρασης, ισότητας και αυτοδιάθεσης.

Διαχειριστική συνέλευση Στεκιού Πολιτιστικών Ομάδων